tym razem trochę kulinarnie

Kilka dni temu nasze młodsze dziecię obchodziło swoje pierwsze urodzinki.

Z tej okazji zaprosiliśmy całą naszą niemałą rodzinę. 

Po zrobieniu listy gości okazało się, że żadnym znanym sposobem nie zmieścimy wszystkich naraz w naszym przytulnym M3. 

Dzięki temu mogliśmy świętować przez cały weekend :)

A nawiązując do tytułu postu -

 w piątek ochoczo przystąpiłam do pieczenia tortów. 

Oczywiście musiały być dwa, bo i świeczka każdorazowo była dmuchana
przez wszystkich małych gości z jubilatem na czele.

Tak na marginesie dodam, że jubilat "załapał" na czym polega dmuchanie...
w poniedziałek i teraz z całą swoją dziecięcą radością chwali się nową umiejętnością podczas posiłku.

Przesłodkie ;)

Oto nasza starsza pociecha zawsze pomocna i chętnie wyręczająca braciszka:

drugi tort może uda mi się zaprezentować, jak zdobędę zdjęcie :)

I tak zupełnie na koniec.

Zanim zaczęłam swoją przygodę z blogowaniem, podziwiałam wspaniałe cudeńka tworzone między innymi przez mamutę czy enczę. Tak mi się spodobały,
że zapragnęłam stworzyć miejsce dla swoich przepisów, które do tej pory fruwały
na luźnych kartkach.

Nie jest to może "topowy" egzemplarz, ale zawsze chciałam mieć przepiśnik
z dokładanymi kartkami.

Jak to dobrze czasami spełnić choć w niewielkim stopniu swoje marzenia ;)

już mocno ciut spóźnione

cóż...

miało być zaraz następnego dnia, a tu tak się porobiło. 

Moje kochane maleństwa są troszeczkę, ciuteczkę absorbujące. Oprócz tego zmęczenie i różne inne przypadłości w rodzaju braku internetu. 

Dzisiejszego wieczoru usiadłam do komputera z mocnym postanowieniem uczenia się angielskiego, ale jak  to z postanowieniami bywa, nie zawsze ich dotrzymujemy.

Dzięki temu mogę Wam zaprezentować te dwie obiecane karteczki :)  

ostatnia z serii walentynkowych:

i "laurka"z okazji 32 rocznicy ślubu dla moich rodziców:

kolorystyka może monotonna, ale trzymająca się przecież w tematyce. No i mam dużo czerwonego kartonu, który został mi po świętach Bożego Narodzenia :)